stosunki społeczne
Encyklopedia PWN
socjol. w najogólniejszym znaczeniu kategoria społ., wyodrębniona ze względu na cechy jej członków (zbliżony dochód, wykształcenie, prestiż, styl życia, dostęp do władzy), określające miejsce w hierarchicznym układzie stratyfikacji społecznej;
pojęcie filozofii marksistowskiej oznaczające całokształt materialnego życia społeczeństwa, na który składają się: produkcyjna relacja człowieka do przyrody, polegająca na przekształcaniu przyrody i przystosowywaniu jej do swoich potrzeb, oraz stosunki międzyludzkie kształtujące się w procesie produkcji dóbr materialnych;
termin wprowadzony do socjologii przez R.E. Parka na oznaczenie poczucia obcości doświadczanego przez jednostki i/lub grupy w stosunku do jednostek i/lub grup, różniących się od nich miejscem w strukturze społ., stylem życia, religią, narodowością, wykształceniem itp.;
indeks rozwoju społecznego, ang. Human Development Index (HDI),
ekon. miara rozwoju społecznego, określająca poziom społecznego rozwoju danego kraju w stosunku do innych krajów.
ustawa o ubezpieczeniach społecznych, ang. Social Security Act,
ustawa uchwalona 1935 w USA; stworzyła podstawy nowoczesnego systemu ubezpieczeń społ.;
socjol. całokształt stosunków, zależności i podobieństw między członkami zbiorowości, grupy społ. lub społeczeństwa, decydujących o tym, że tworzą one względnie zwarte i wyodrębniające się spośród innych całości;
